χυτήρας

ο / χυτήρ, -ῆρος, ΝΜΑ

1. μεγάλο κουτάλι μαγειρείου

2. κουτάλα χύτευσης μετάλλων.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. χυ- τής μηδενισμένης βαθμίδας τής ρίζας τού ρ. χέω* + κατάλ. -τήρ(ας)*].